نگاره سبز

هرچند که هست پیشه ما 

بسیار دل آزار 

جز سر سوزن ذوقی 

 در آن چیزی نیست 

ما بقی 

تلخی و رنجیدن یار 

یاد دارم 

آن لحظه تلخ 

دخترم ذوق زد و گفت 

شا عر است بابایم

گفت دوستش 

بیچاره 

شما هم مثل ما........

چه کنم 

طاله ما نیز این است 

که برنجیم و بسوزیم وهنری را بنمایم 

عرضه 

تا نشاند 

گوشه لب های شما 

غنچه ای از خنده 

نگاره سبز...

یادآن دوستان دیرینم به خیر   یاد آن روزهای شیرینم به خیر یاد باد تیم های فوتبال رازی  لنج های من و اکبر در بازی  یاد آن گوشی قلک دارمان  شی میم ر  گشت آن روز رمزمان یاد مینی بوس آبی علی  پرسه های ماهیانه گشتلی  یاد گشتن در گناوه .دیلم  خاطرات مانده در ذهن بی قلم  یاد خنده بزی مصطفی  یاد پرت کردن آن نگاره سبز...

دست همه گیر به دامان توست  لطف خدا در کف دستان توست در شب قدر که  شب معراج توست عالم هستی همه میهمان توست هرکه کند روی به سویت علی تا به ازل شیفته و حیران توست دوری ز تو مایه شرم ساری است شعیه تو نوکر و قربان توست نفطه پرگار همه عالمی عرصه تو موجی ز ایمان توست قدرت موجت همه گیتی است ساحل دین قلب یتی نگاره سبز...

همه عمر پا تو منم که تو بیوی و مه بخنیچه گناهی مر مه کردم که تو لیزم شیونی کور کلوم که د دنیا مونسم زمین سوره نون و دونم جیر جیرکه که وان هم تو پرنی توسون و سوز گرما زیر یه کویره هونم تو بچه و سنگ پرونی زیه هونمه رمنی بخت اگر که یار مه ب نگاره سبز...

زندگی حرکت رودی است که در جریان است .گاه آرام ،ساحلش لذت بخش .ماهیان رقص کنان در ته آب ،لای سنگ های بزرگ ،به بازی مشغول ،دختران نیزار ،پای در آب زلال،شانه باد به دست ،همه با آیینه شفاف آب ،گرم آرایش و زیبایی خود ،بچه ها گرم به بازی مشغول ،موج با عشق ،می زند بوسه به ساحل از دور ،و چراغ خورشید ،می کند نگاره سبز...

ای صاف تر از نگاه خورشید 

شفاف تر زلالی آب 

ای اوج تر از عروج خوبان 

ما را به نگاه خویش دریاب 

در بیشه خود گم شدم از خویش 

با دست به ما اشاره ای کن 

روباه وپلنگ و شیرو درویش 

دنبال من اند چو لقمه ای ناب

راهی بنما بهر نجاتم 

گیرم به دام مکر صیاد 

از جهل به دام مکر فتادم 

بیداربنما ز غفلت وخواب 

نگاره سبز...